Evin girişinin lentosunda tabakçı loncası sembolü ve 1783 yılının yanı sıra Gabriel Köbele'yi temsil eden G ve K harflerini okuyabilirsiniz. Yazılı gelenek ile ev kitabesi arasındaki fark, binanın onarımının 1783 yılından 1784 yılına kadar sürmüş olmasıyla açıklanabilir.

Kişisel bilgiler, kıdemli öğretmen Georg Albrecht'in (1881-1964) örnek teşkil edecek şekilde değerlendirdiği Alpirsbach kilise kayıtlarındaki girişlere karşılık geliyor.

Kasap Sigmund Leibiger (1713 doğumlu) ile başlayalım. 1746'da terzi lonca ustası Johann Friedrich Wörner'in kızı Maria Margareta ile evlendi. Evliliklerinden on çocuk doğdu; oğulları Georg Jakob Frankfurt'ta yaşadı ve Gottlieb Heinrich Brabant'a yerleşti.

Leibiger 18. yüzyılın başından beri oradaydı. Saksonya (Erzgebirge) ve Thüringen'de (Harz) "tükenmiş" madenlerden gümüş ve kobalt için gelişen Wittich ve Reinerzau madenciliği ilgi gördü ve kanıtlanmış uzmanlar olarak uygun kullanım alanı buldu. En bilinen örneği Leibiger'dir.

Sigmund'un babası, Wittichen'deki “Güte Gottes” son sınıf öğrencisi Konrad Leibiger'di (1695-1744), annesi marangoz Friedrich Maser'in kızıydı. “Evlendiğinde sadece 21 yaşındaydı; babası Alexander Leibiger'in daha sonra Eisenach Prensliği Eckershausen'de vatandaşlığa kabul edildiği Schneeberg yakınlarındaki Neuenstadt'ta, şimdi Neustädtel'de doğdu. Neustädtel ve Schneeberg, madencilikten doğan ve şimdi birlikte büyüyen küçük kasabalardır. Alpirsbach, Reinerzau ve Wittichen gibi buradaki ana madenler kobalt ve gümüş sağlıyordu. Uranyum cevheri için şu anda ünlü ya da kötü şöhretli maden olan Aue'ye çok yakınlar." (Georg Albrecht). Konrad'ın on iki çocuğunun çoğu genç yaşta öldü; yalnızca Sigmund ve Karl Friedrich (fırıncılar olarak) aile kurabildiler.

Sigmund'un en büyük oğlu Christoph Friedrich Leibiger (1749-1794), saraçlık yapmış ve mesleğine uygun bir saraçlık atölyesi kurmuştu. O zamanlar Alpirsbach'ta ve onun (manastır) ofislerinde hâlâ yeterince at ve inek bulunduğuna göre, ürünleri için yeterli alıcı olmalı.

Kaleci Johann Christoph Schneider'in kızı olan eşi Elisabeth Barbara'dan altı çocuğu vardı. Manastır kalecisi makamı 16. yüzyılın ikinci yarısından beri varlığını sürdürüyor. ifade verdi. 1619 yılında manastırın ofisinde 40 yıldan fazla çalışan “Torhans” Hans Schwenk öldü. İki kapıyı (üstte Oberamtei ile Schalander arasında, altta eski hastanede) açıp kapatmak dışındaki işlevleri bilinmemektedir. Manastır bakırcısı Johann Friedrich Schneider'in (1722-1765) oğluydu.

Babası Johann Schneider (1684-1771) zaten manastırda bakırcılık yapıyordu. Bir hatırlatma olarak: Breisgau'da elde edilen şarap mutlaka Alpirsbach'ta yapıldı. Memur ve papazların maaş şarabından başka kalanlar da satıldı.

Köbele / Köbelin ailesi 1701'den beri Alpirsbach'ta tasdik edilmiştir. O dönemde kızıl tabakçı Gabriel Köbele (1666-1735), fırıncının aynı yıl 22 yaşında ölen kızı Sabina Barbara Hetzel ile evlendi.

Muhtemelen Nordweil / Breisgau'da doğan Jakobina Mick'in ikinci evliliğinden, diğer şeylerin yanı sıra, kırmızı tabakçı olarak aynı zamanda Eberhard ve Unverhofft Glück madenlerinde tırmanıcı olan ve son olarak metal işçiliği yapan oğlu Matthias Köbele dünyaya geldi. resmi bir haberci. 1707'de doğdu, 1735'te Fürstenberg dağ ustası Wittichen'li Daniel Zobel'in kızı Sophia Elisabeth ile evlendi.

Matthias K.'nin erkek kardeşi, aynı zamanda kızıl tabakçı ve saray akrabası (= yerel meclis üyesi) olan Georg Jakob Köbele'ydi (1717-1777). Çorap dokumacısının kızı Agnes Margareta Stortz (1721-1789) ile olan evliliğinde, 1758'de oğlu Gabriel Köbele doğdu, 1784'te bekar olarak öldü ve artık tadilatın tadını çıkaramadı. Daha sonra kardeşi Andreas mülkü devraldı (aşağıya bakın).

İki Köbeles'in komşuları Hannß Jerg Faßnacht, Andreas Köbele ve Ludwig Weitbrecht'ti. Johann Georg Fassnacht (1749-1789) beyaz bir tabakçıydı. Babası Reutlingen'den geldi. Kendisinin, Alpirsbach'lı demircinin kızı Christina Maria Adrion'dan (1753-1818) on iki çocuğu vardı; bunların çoğu, İsviçre'deki oğulları Johann Christian ve Gottlieb gibi, gelirlerini dışarıdan sağlıyordu.